o. (mv.), goederen die naast de menselijke arbeid in het produktieproces worden aangewend.
In de economische terminologie zijn goederen alle objecten die in een behoefte voorzien en niet onbeperkt voorhanden zijn. Een deel hiervan wordt, evenals de consumptiegoederen, rechtstreeks voor de bevrediging van menselijke behoeften gebruikt; de overige dienen dit doel indirect, doordat zij bij de voortbrenging der consumptiegoederen worden aangewend; dit zijn de produktiemiddelen. Of een bepaald exemplaar van een goed al dan niet tot deze categorie behoort, kan dus niet in alle gevallen aan de hand van zijn eigenschappen worden vastgesteld; het gebruik is bepalend. Zo kan een schrijfmachine zowel voor persoonlijke ais voor zakelijke correspondentie dienen; garnalen kunnen als consumptiemiddel of als varkensvoer worden aangewend. De produktiemiddelen van een volkshuishouding zijn gegroepeerd in harmonische complexen. Het geheel van de produktiemiddelen van een bedrijf wordt aangeduid als het kapitaal.
Bij technische processen maakt men wel onderscheid tussen de passieve produktiemiddelen, die in het eindproduct opgaan (b.v. grondstoffen) en de actieve produktiemiddelen, met behulp waarvan de transformatie wordt bewerkstelligd (b.v. machines). Er zijn ook immateriële produktiemiddelen als octrooien en licenties. Men kan van mening verschillen over de vraag of ook factoren als de bekendheid van een handelsmerk, de bedrijfskennis van het personeel e.d. hiertoe moeten worden gerekend.
