[Lat. praesidens, voorzitter, hoofd], m. (-en),
1. voorzitter; leider van een vergadering of zitting, een congres enz.;
2. titel van het staatshoofd in republieken.
Een president als staatshoofd was er voor het eerst in de VS (1789), waar hij tevens regeringsleider was. De president is in de Latijns-Amerikaanse landen vaak dictator. Ook in diverse onafhankelijke landen van m.n. Afrika bezit de president (al of niet als regeringsleider) grote bevoegdheden. In Zwitserland is de bondspresident alleen voorzitter van de Bondsraad. Ook in de meeste andere Europese landen (uitgezonderd Frankrijk) heeft de president geringe macht.
