Oosthoek Encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Gepubliceerd op 17-06-2020

Plinius (stadhouder)

betekenis & definitie

Caecilius Secundus, bijg.: Minor (de Jongere), Romeins stadhouder en schrijver, *61 of 62 Novum Comum, ✝️ca.112; neef en aangenomen zoon van 1Plinius. Reeds op zijn 19e jaar trad Plinius op als advocaat; daarna heeft hij vele ambten bekleed en was in 100 onder Traianus consul.

Ca.112 werd hij stadhouder van Bithynië en is daar of kort na zijn terugkeer overleden. Zijn poëtische werken en redevoeringen zijn verloren gegaan. Bewaard is zijn Panegyricus, een dankrede tot Traianus gericht voor het consulaat, het enige geheel bewaarde monument van Romeinse welsprekendheid uit de eerste twee eeuwen na de dood van Cicero. Verder negen boeken Epistolae (97-109) in welverzorgd Latijn, waarin hij Cicero heeft trachten na te volgen. Deze brieven zijn gericht aan zijn vele vrienden en geven veel bijzonderheden uit zijn leven, alsook een aanschouwelijk beeld van zijn tijd, m.n. van het letterkundig leven in de hogere kringen. Daarbij komt nog de ambtelijke Briefwisseling met Traianus, voornamelijk uit de tijd van zijn stadhouderschap. Uitgaven: Brieven, door J.J.Hartman (in: Honderd jaar geestelijk leven in de Romeinse keizertijd, 1918), door A.M.Guillemin (1928; met Fr. vert.), door A.N.Sherwin-White (1966), door H. Kasten (1968; met Du. vert.); Panegyricus, door M.Durry (1938).LITT. G.Merwald, Die Buchkomposition des Plinius (1964); H.P.Butler, Plinius (1970).

< >