platkop

betekenis & definitie

m. (-pen),

1. iemand met een plat hoofd: zo’n platkop!;
2. nagel, spijker of schroef met een platte kop;
3. uit tafelbasalt gehakte straatkei met vlakke kop;
4. (bosbouw) boom waarvan de kroon zich in de breedte heeft ontwikkeld.