Erwin Max Friedrich, Duits regisseur, *17 december 1893 te Ulm, ♱30 maart 1966 te Starnberg. Piscator debuteerde in 1913 te München, richtte in 1919 te Koningsbergen een eigen gezelschap op (Das Tribunal), werkte in 1920 in Berlijn en ging in 1933 naar New York, waar hij als leraar en regisseur werkte.
Tot zijn leerlingen behoorden T.Williams en A.Miller. Hij keerde in 1950 naar de BRD terug. Bij de Haagse Comedie ensceneerde hij Androcles en de leeuw van G.B.Shaw en Heilig experiment van F.Hochwälder. Van 1962—66 leidde hij de Freie Volksbühne te Berlijn. Piscator oefende grote invloed uit op B.Brecht (episch theater). Hij stelde alle middelen (techniek, tekst, speler) in dienst van de politieke idee, bewerkte radicaal de klassieken (Schillers Räuber) en herschiep het illusionistisch toneel in een schouwplaats vol constructies (ijzeren bruggen, stalen stellages). Hij betrok bij de opvoering de film, de luidspreker, projecties, tussentitels, teksttafels enz. Tot zijn belangrijkste regies behoren Hoppla, wir leben van E.Toller, Rasputin van A.
Tolstoj, Der Stellvertreter van R.Hochhuth en Die Ermittlung van P.Weiss. Werken: Das politische Theater (1929; herdr. 1963), Schriften zum Theater (1968).
LITT. M.Ley-Piscator, The Piscator experiment (1967); C.D.Innes, E.Piscator’s political theatre (1972); H.Goertz, E.Piscator (1974).
