peremptoir

betekenis & definitie

[Fr.], bn. en bw., afdoend, beslissend: een argument, dat de tegenpartij geheel verslaat; ! peremptoir examen, laatste examen voor theologiestudenten in de Gereformeerde Kerken om als predikant te worden toegelaten; (recht) vernietigend, een eind makend; peremptoire exceptie, exceptief verweer dat de zaak voorgoed beslist, of waarmee de zaak uit is: peremptoire termijn, uiterste, niet verlengbare termijn; peremptoir uitstel, laatste uitstel; een wederpartij : peremptoir stellen, een laatste uitstel toestaan met verklaring dat men in verder uitstel niet zal bewilligen.