(ook: bijzonnenring), een witte rand door de zon, overal even hoog boven de horizon gelegen. De breedte van de parhelische ring is ongeveer gelijk aan de middellijn van de zon.
De parhelische ring is meestal gedeeltelijk zichtbaar, in zeldzame gevallen kan hij de gehele hemel omspannen. De lichtsterkte ervan is niet groot en tegenover de zon in de regel het kleinst. De parhelische ring ontstaat door terugkaatsing van het licht tegen de verticaal staande vlakken der ijskristalletjes waaruit de hoge wolken bestaan. Zal de parhelische ring zichtbaar zijn, dan moeten de ijskristalletjes voornamelijk bestaan uit zwevende plaatjes waarvan de zijvlakken verticaal staan, en uit wentelende zuiltjes waarvan de basisvlakken verticaal georiënteerd zijn. De parhelische ring kan ook ontstaan als de zon zeer hoog aan de hemel staat. Op deze ring bevinden zich de bijzonnen (halo), de bij-tegenzonnen en de tegenzonnen.
Is de parhelische ring bij de maan waar te nemen, dan spreekt men van de paraselenische ring waarop bijmanen en eventueel ook de bij-tegenmanen en de tegenmaan kunnen zijn gelegen. Door hun kleine lichtsterkte worden deze verschijnselen nog minder vaak waargenomen dan bij de zon.
