de kleinste van de drie regio’s die het faunarijk Megagaea vormen, omvattend tropisch Azië, d.w.z. Vooren Achter-Indië, Sri Lanka, tropisch Zuid-China, de Grote Sunda Eilanden, Taiwan en de Filippijnen.
De Kleine Sunda Eilanden behoren tot Wallacea, een overgangsgebied van de Oriëntaalse naar de Australische regio. In het noordoosten is een overgangsgebied naar de Palearctische subregio. De noordrand van het tropisch regenwoud wordt algemeen aangenomen als de noordgrens van de Oriëntaalse regio. De fauna van dit gebied is rijk, maar vergeleken met de Ethiopische regio armer aan karakteristieke groepen.Bij de vogels komt slechts één endemische familie voor, de Irenidae, met b.v. de blauwe sprookjesvogel en de Indische blauwrug, en één endemische subfamilie. De reptielen laten meer typisch oriëntaalse groepen zien, o.a. de zwemslangen, de gavialen en de Lanthanotus, een vleesetende hagedis. Ook de zoogdieren laten een groot aantal specifieke groepen zien, o.a. de spitsratten, de toepaja’s, primitieve primaten, de spookdiertjes en de gibbons.
Verder komen nog een groot aantal groepen voor die verder alleen nog in de Ethiopische regio leven, zoals de olifanten, de hyena’s, de neushoorns, de schubdieren, de lori’s, de meerkatten en de mensapen. Dit geldt ook voor 7 vogelfamilies, 2 reptielenfamilies, o.a. de kameleons, en 2 amfibieënfamilies. Er zijn dus faunaverwantschappen naar twee kanten, nl. Palaearctische en Ethiopische, door zeer verschillende diergroepen.
