v. (-en), het opstuwen; plaats waar iets opgestuwd is.
Bij opstuwing kunnen bewolking en neerslag (stuwregen) ontstaan. Door opstuwing vormt zich aan de loefzijde van het gebergte vaak een zwakke rug van hoge luchtdruk, een stuwrug.
Gepubliceerd op 13-12-2021
betekenis & definitie
v. (-en), het opstuwen; plaats waar iets opgestuwd is.
Bij opstuwing kunnen bewolking en neerslag (stuwregen) ontstaan. Door opstuwing vormt zich aan de loefzijde van het gebergte vaak een zwakke rug van hoge luchtdruk, een stuwrug.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: