o. (-spelen), toneelvoorstelling in een onoverdekte gelegenheid.
Openluchtspel is de oudste vorm van het theater. Tegen het eind van de 16e eeuw werden de eerste overdekte schouwburgen gebouwd; voordien speelde men in onoverdekte theaters (Griekenland, Rome), in parken en op straten en pleinen. Nog in de 18e eeuw werden toneelstukken vaak in de open lucht opgevoerd. In de 20e eeuw werd dit gebruik weer populair en werden er speciale stukken voor geschreven. Een belangrijke reden hiervoor is dat men bij dergelijke opvoeringen een groter publiek kan bereiken dan in overdekte schouwburgen het geval zou zijn.
LITT. H.Suèren A.Sweers, Het spel der duizenden (1959).
