v. (-en), (economie) de situatie waarin de effectieve vraag niet toereikend is om alle produktieve krachten volledig te bezetten.
(e) Bij onderbesteding ontstaan produktievermindering en werkloosheid. Afhankelijk van de componenten van de effectieve vraag die voor de terughoudendheid in het economisch leven verantwoordelijk zijn, kan de conjunctuurpolitiek gericht zijn op het nemen van stimulerende maatregelen. De term onderbesteding kan ook slaan op de situatie waarin een land minder besteedt dan uit een oogpunt van de externe betalingsbalanspositie mogelijk zou zijn. Landen met grote overschotten op hun betalingsbalans geven volgens deze omschrijving minder uit dan zou kunnen.
