v./m., verplichting tot het omwisselen van de ene geldsoort in een andere.
(e) Een voorbeeld is de plicht tot het omwisselen van munten. Munten zijn wettig betaalmiddel tot een beperkt bedrag. Degene die ze in het verkeer brengt (de overheid) zal dan de omwisselingsplicht moeten hebben, omdat anders iemand die meer munten ontvangt dan hij nodig heeft voor zijn eigen kleine betalingen moeite zal hebben het overschot kwijt te raken. Omwisselingsplicht heeft ook de circulatiebank, die op verlangen van een houder bankbiljetten moet vervangen door andere bankbiljetten enz. Dit ter onderscheiding van de vroeger bestaande inwisselingsplicht in een niet-fiduciaire geldsoort. Bij de omwisselbaarheid van deviezen spreekt men van interne en externe→convertibiliteit.
