aanduiding voor de eind 1975—medio 1977 in Parijs gehouden Conferentie over Internationale Economische Samenwerking, belegd op voorstel van Saoedi-Arabië, Iran, Algerije, Venezuela, India, Brazilië en Zaïre. Besloten werd in een klein verband van landen deel te nemen.
Aldus hebben 19 ontwikkelingslanden, waaronder veel olie-exporterende landen (OPEC), met acht industriële landen (waarin de EG als één deelnemer werd geteld) overleg gepleegd. Dit betrof energie, grondstoffenproblemen, ontwikkelingssamenwerking en financiële samenwerking. Men werd het slechts eens over de positie van de armste ontwikkelingslanden. De ‘19’ hadden ingebracht: de stabilisatie van export opbrengsten, een beleggingsbescherming (van OPEC-Ianden) in industriële landen, vrije toegang tot de industriële know-how en tot de westelijke afzetmarkten voor industriële produkten, en grotere kapitaaloverdrachten naar de ontwikkelingslanden. De ‘8’ kwamen in een later stadium met de vraag naar garanties voor levering en de prijs van ruwe olie. Doordat de dialoog grotendeels parallel heeft gelopen met UNCTAD IV en met de discussie over de nieuwe internationale economische orde in de VN, is hij in wezen een forumdiscussie gebleven met verdere voorlichting over elkaars standpunten, principe-uitspraken over verdere studies en behandeling in andere internationale organisaties en de instelling van een speciaal fonds voor de armste ontwikkelingslanden van 1 mrd. dollar.
Eind 1978 werd op Jamaica een poging gedaan de volslagen in het slop geraakte Noord— Zuid-dialoog weer op gang te brengen. Zeven van de 13 uitgenodigde regeringsleiders lieten echter verstek gaan en er werden geen concrete resultaten bereikt.
