[Lat., niet-strijder], m. (-en),
1. persoon die tot de krijgsmacht behoort of deze in enige betrekking volgt, zonder bestemd te zijn voor de daadwerkelijke deelname aan de strijd;
2. niet-strijdend inwoner van een oorlogvoerend land. Non-combattanten, zoals administratief en geneeskundig personeel en geestelijken, hebben het recht als krijgsgevangenen te worden behandeld.
