v. (-s), het overbrengen van een nier van de ene mens op de andere.
Niertransplantatie wordt uitgevoerd bij patiënten met een vrijwel opgeheven nierfunctie, die anders te gronde zouden gaan aan vergiftigingsverschijnselen (uremie, hemodiaIyse). Evenals bij transplantaties van andere organen is de grote moeilijkheid het voorkomen van heftige afweerreacties door de weefsels van de patiënt tegen de donornier. Het beste gelukken niertransplantaties wanneer een nauw verwant familielid als donor optreedt. Om de afweerreacties van de patiënt te onderdrukken kan men hem een röntgenbestraling geven en/of bepaalde medicamenten (immunosuppressie). Het gevaar hiervan is echter een gelijktijdige onderdrukking van zijn normale afweer tegen infecties.
