m. (−s), elektronische schakeling die periodieke impulsen opwekt.
Een multivibrator wordt o.a. toegepast in elektronische orgelschakelingen ter opwekking van een toon of als frequentiedeler; bij de televisie komt hij zowel in zender als in ontvanger voor. In principe is de multivibrator ) een weerstands−gekoppelde versterker, waarbij de uitgangsspanning van het ene systeem de ingangsspanning van het andere systeem beïnvloedt. De transistoren ‘sturen’ elkaar dus wederzijds. De trilling wordt ‘ondersteund’ door de toevoeging van synchroniseerimpulsen aan de ingang.
