v., methode om via één transmissieweg meer telegraafverbindingen tot stand te brengen die gelijktijdig kunnen werken zonder elkaar te beïnvloeden.
Er bestaan twee systemen voor multiplextelegrafie.
Een systeem met tijdsverdeling, dat in zijn eenvoudigste vorm een transmissieweg is met aan weerszijden even snel (synchroon) en in onderling in dezelfde stand (isochroon) ronddraaiende schakelaars. Hiermee worden een aantal langzaam werkende telegraafverbindingen steeds in de juiste volgorde via de gemeenschappelijke snelle transmissieweg met elkaar verbonden.
Het systeem met frequentieverdeling bevat aan beide zijden een reeks bandfilters met een kleine bandbreedte, die met elkaar de grotere bandbreedte van de gemeenschappelijke transmissieweg opvullen.
Beide systemen zijn reeds lang bekend. Tot voor kort werd methode
2. het meest toegepast, maar methode
1. is de laatste jaren sterk in betekenis toegenomen.
