o., (ook: geel koper),
een legering van koper en zink.
Messing was reeds bekend aan de Romeinen en werd bereid door reducerend smelten van koper met het zinkerts galmei. Tegenwoordig wordt messing verkregen door het samensmelten van de samenstellende metalen. De toevoeging van zink aan koper verbetert de sterkte, de taaiheid, de gietbaarheid en de bewerkbaarheid ten opzichte van die van koper. De corrosiebestendigheid wordt minder. De legeringen worden vaak aangeduid met Ms, gevolgd door het kopergehalte.
Toepassingen van verschillende soorten zijn: Ms 90 (rode tombak): ornamenten; Ms 72 (drijfmessing)\ hulzen van gloeilampen; Ms 63 (dieptrekmessing); reflectors van koplampen; Ms 58 (met 1,5 % Pb, automatenmessing): voor het vervaardigen van onderdelen in automatische gereedschapswerktuigen, wegens de zeer goede bewerkbaarheid; Ms 63 (3 % Pb) is een gietlegering. De messingsoorten met een zinkgehalte kleiner dan ca. 40 % kunnen goed koud vervormd worden. Messingsoorten met meer dan 40 % zink zijn tamelijk hard en koud slecht vervormbaar, daarentegen zeer goed warm vervormbaar. Als gietlegering wordt vaak een complexe messingsoort gebruikt waaraan naast koper en zink nog 1 % van de elementen mangaan, aluminium en ijzer is toegevoegd. Deze legering wordt vaak mangaanbrons genoemd. Soms voegt men 1—2 % aluminium aan messing toe ter verhoging van de corrosiebestendigheid.
In tegenstelling tot brons (koper-tinlegering) vertoont messing geen microporositeit en kristalsegregatie. Daarom is het o.m. een gemakkelijk te verwerken gietlegering.
