koning van SICILIË (1258—66), *1234, ♱(gesn.) 26 februari 1266 te Benevento; bastaardzoon van keizer Frederik II. Manfred bestuurde na de dood van zijn vader korte tijd Sicilië in naam van zijn halfbroer Koenraad IV.
Na diens dood in 1254 regeerde Manfred namens zijn neefje Konradijn. Op gerucht van Konradijns dood wist hij zich in 1258 tot koning van Napels en Sicilië te doen uitroepen. In 1260 voegde hij Toscane bij zijn rijk. Uit vrees voor overheersing door de Staufen verenigde paus Urbanus IV alle Guelfen om zich heen. De paus schonk Manfreds gebied aan Karel I van Anjou. Deze versloeg Manfred in 1266 bij Benevento.LITT. W.Cohn, Das Zeitalter der Hohenstaufen in Sizilien (1925); A.Zazo, La battaglia di Benevento (1967).
