Édouard, Frans schilder, *23 januari 1832 te Parijs, ♱30 april 1883 te Parijs. Manet diende eerst bij de koopvaardij, maar van 1849—56 nam hij les bij T.Couture.
Daarna ondernam hij studiereizen naar Nederland, Duitsland, Wenen en Italië. Voor Manet, die tot de grote impressionisten wordt gerekend, is karakteristiek een donkere contourlijn, en een koloriet van donkerrood, crème, grijzen en bruinen, dit onder invloed van Velasquez’ oeuvre. Deze invloed is tot ca.1870 in zijn werken te bespeuren. In Le balcon (1869) was het vooral Goya die hem inspireerde. Grote sensatie verwekte Manet met Le déjeuner sur l’herbe (1863), dat op de officiële Salon geweigerd werd wegens onzedelijkheid van de voorstelling, maar onder goedkeuring van Napoleon III in een aparte zaal, Le Salon des Refusés, tentoongesteld mocht worden. Een tweede schandaal wekte zijn Olympia (1865). Zola en Baudelaire hebben hem verdedigd. Ook Japanse prenten (o.a. van Hokoesai en Oetamaro) hebben het werk van Manet beïnvloed. Hij trachtte in zijn eigen kunst dezelfde eenvoud en klaarheid te brengen, door ongebroken kleuren en zuivere omtreklijnen. Hij gebruikte geen tussentinten, maar kleuren naast elkaar. In deze trant schilderde Manet ook zijn Déjeuner à l’atelier (1868). Manet had veel invloed o.a. op Monet, Degas, Pissarro en Morisot, maar omgekeerd werd Manet na 1870 door Monet beïnvloed. Hij schilderde toen in een lichter koloriet en werkte aan het verband in licht en atmosfeer tussen personen en omgeving. Dit is te zien in La familie de Claude Monet au jardin (1874), Argenteuil (1875), Chez le père Lathuille (1879). De invloed van Monet is ook zichtbaar in zijn interieurs van café en cabaret, zoals Un bar aux Folies-Bergère (1881). Manet is dan meer luminist dan impressionist. Ook als portretschilder werd Manet bekend, o.a. van Clémenceau en Zola.LITT. M.Guérin, Loeuvre gravé de Manet (1944); M.Florisoone, Manet (1947); M.Raynal, Histoire de la peinture moderne (1949); K.Liebmann, Manet (1968); N.Wadley, Manet (1968); D.Rouart en D. Wildenstein, Manet. Catalogue raisonné (2 dln. 1957).
