1012 km lang, stroomgebied 115000 km
2. De Loire ontspringt op het plateau van Vivarais aan de helling van de Gerbier de Jonc op een hoogte van 1375 m en mondt uit in de Atlantische Oceaan.
De loop is zuidwest, daarna noord waarbij ze door een reeks van dalen en bekkens stroomt, dan noordwest tot Bec d`Allier, waar de Loire de Allier opneemt. De bedding bestaat m.n. uit graniet. Flet gedeelte tot Bec d`Allier heet Loire supérieure en heeft over een afstand van 450 km een verval van 1200 m. Na de vereniging met de Allier beschrijft de Loire als Loire moyenne een grote bocht door het Bekken van Parijs. Het verval is dan gering. De Loire ontvangt hier (rechts) de Arroux, de Nièvre, de Cisse, (links) de Aubois, de Loiret, de Cosson en de Beuvron.
In westelijke richting gaat de Loire door het Armoricaanse Massief, ontvangt tussen Tours en Saumur de Cher, de Vienne en de Indre. Alle linkerzijrivieren van de Loire moyenne voeren veel water aan, zodat dijken het omliggende land tegen overstromingen moeten beschermen. Het dal van de Loire moyenne is 7 km breed en is door zijn rijkdom aan kastelen in trek bij toeristen. De Loire, die vanaf Angers Loire inférieure heet en daar de Maine ontvangt, mondt ten westen van Nantes met een estuarium uit in zee. Haar regime varieert van 25-8000 m3/sec. In het voorjaar is de rivier door het smelten van de sneeuw waterrijk.
Er bevinden zich ondiepten en zandbanken in de Loire, die haar voor de scheepvaart vrijwel geheel ongeschikt maken. Daarvoor zijn kanalen aangelegd. In de bovenloop zijn reservoirs gebouwd om overstromingen tegen te gaan.
