Italiaans dichter, *ca.1220Florence, ♱ca.1294 Florence. Als notaris bekleedde Latini verschillende hogere ambten, o.a. kanselier van Florence in 1273.
Omdat hij een aanhanger van de Welfen was, werd hij verbannen en vertoefde lang in Frankrijk. Hij was (in Bologna?) leermeester van Dante. Latini schreef het, de Franse Roman de la Rosé nabootsende, onvoltooide II tesoretto (1262; De kleine schat), het oudste voorbeeld van een allegorisch-didactisch gedicht in het Italiaans. Een uitgebreide encyclopedie van de middeleeuwse kennis (en een der eerste die niet in het Latijn is geschreven), Li livres dou trésor (3 dln. 1262-66), is Latinis hoofdwerk waarin hij met persoonlijke opmerkingen en samenvattingen de geschiedenis, filosofie, zedenleer, natuurkunde, retorica enz., behandelt. Zijn kennis ontleent hij o.a. aan de Ethica van Aristoteles, aan Cicero’s De inventione en De officiis en aan de kerkvaders. Over de plichten van de vriendschap handelt Latinis Favolello.
Uitgave: Li livres dou trésor, door F.J.Carmody (1948).
LITT. B.Ceva, B.Latini (1965).
