v./m. (-en),
1. bovenste waaiervormig geribde schaal van een soort van oesters (Pecten jacobaeus), aan de kusten van Spanje veel gevonden; zon schelp om er oesters in te braden of een stoofsel van vis of vlees in op te dienen;
2. zandgebak in de vorm van zo’n schelp;
3. heraldische figuur (e).
(E) HERALDIEK. De jakobsschelp is de grootste schelpvorm die als wapenembleem voorkomt. Zijn naam is ontleend aan de schelpen die als trofee (afb.) werden meegebracht van pelgrimstochten naar Santiago de Compostela in Noord-Spanje, waar het gebeente van de apostel Jakobus grote verering genoot. De heraldische michielsschelp heeft dezelfde vorm, maar wordt altijd klein en in een veelvoud op wapenschilden af geheeld.
