Amerikaans politicus, *15.3. 1767 Waxhaw (Zuid-Carolina), ♱8.6.1845 Nashville (Tennessee), van Schots-Ierse afkomst. Jackson studeerde rechten en vestigde zich als advocaat in Tennessee; hij werd er achtereenvolgens senator, rechter en generaal.
Hij verdedigde New Orleans tegen de Engelsen en werd een nationale oorlogsheld. Op last van president Monroe deed Jackson in 1818 een inval in Florida, hetgeen leidde tot Amerikaans bezit van dit gebied. Jackson werd de eerste militaire gouverneur van Florida. In 1824 werd hij als presidentskandidaat verslagen door J.Q.Adams. Hierna formeerde Jackson een nieuwe politieke partij, die zich tot de →Democratic Party zou ontwikkelen. In 1828 werd hij tot president gekozen.
Hij inaugureerde het →spoils System en trad op tegen de economische privileges van de geldaristocratie, o.a. door de Bank of the US op te heffen (1837). Voor zijn herverkiezing in 1832 organiseerde Jackson zijn partij volgens het conventieprincipe. Hij regeerde als een autocratisch democraat en was zeer populair bij het Amerikaanse volk. Uitgave: Correspondence of A. Jackson, door J.Spencer (7 dln. 1926-35).LITT. J.W.Ward, A.Jackson (1955); J.C.Curtis, A. Jackson and the search for vindication (1976); E. Pessen (red.), Jacksonian panorama (1976).
