(accent wisselt) [Sp., broederschap], v. (-es), in Spanje een middeleeuwse burgeren boerenbond, die ontstond ter bescherming van de openbare orde; (overdr.) politie.
(e) De oudste hermandad ontstond in de 12e eeuw ter bescherming van pelgrims op weg naar Santiago de Compostella in Galicië. De stedelijke hermandades beschermden reizende kooplui, terwijl die van de boeren vooral tegen adellijke rooftochten gericht waren. In Castilië werden de talrijke hermandades grote organisaties met ambtenaren en veiligheidstroepen, ter bestrijding van de anarchie in de 13e en 14e eeuw. In 1370 werden ze door koning Hendrik ii van Castilië gelegaliseerd, maar in de 15e eeuw raakten zij geleidelijk in verval. In 1476 werden zij door de koningen omgevormd tot één Santa Hermandad, een staatsorgaan met politieleger, vooral werkzaam op het platteland. Het instituut bleef tot in de 18e eeuw bestaan.
