m. (-en),
1. sterke drang, drift van de natuur om te voldoen aan wat zij begeert, passie (abstract en concreet), soms met de gedachte dat men zich daardoor tot daden laat brengen die het verstand af keurt, onstuimigheid in doen of in denken: de slaaf zijn van zijn hartstochten; zich door zijn hartstochten laten meeslepen (of beheersen), eraan toegeven; zijn hartstochten bedwingen (of beteugelen), ze beheersen; met, zonder — (iets doen);
2. onstuimige genegenheid, liefde: hij heeft een — voor de muziek; vurige liefde voor een persoon.
