gebuikt

betekenis & definitie

bn., (van mensen of dieren) zo’n buik hebbend als de bepaling aanwijst, (pregn.) met dikke buik: dat heer is ook behoorlijk —; het schip is —, de zijden zijn sterk uitgebouwd; ook van de zeilen van een schip, die, als zij ruim gesneden en genaaid zijn, in de wind een volle vorm aannemen.