o. (-en), kleed waarop gebeden wordt, m.n. bij de islamieten.
(e) Het gebedstapijt dankt bij de islamieten zijn ontstaan aan het voorschrift dat men bij het bidden verplicht is een schone bodem onder zich te hebben. Verschillende soorten van onderleggers, zoals takken, rietmatten en kleden, werden hiervoor gebruikt. In de 17e eeuw ontstond, voornamelijk in Klein-Azië, het specifieke bidkleed met daarop afgebeeld de →mihrab (gebedsnis) als symbool van de gebedsrichting naar Mekka. →Anatolische tapijten.
