v., (ook: grondstelling), een stelling die een fundamentele plaats inneemt in de opbouw van een bepaald deel van de wiskunde. (e) De fundamentaalstelling van de rekenkunde luidt: een getal, groter dan één, is op één en slechts één manier als een produkt van priemgetallen te schrijven, waarbij produkten die slechts in de volgorde van de factoren verschillen, als dezelfde beschouwd worden. De fundamentaalstelling van de algebra luidt: iedere op nul herleide algebraïsche vergelijking
a0xn + a1xn-1 + a2xn-2 + ... + an = 0 waarin a0, a1, ...an bepaalde getallen, n geheel en positief, heeft minstens één (reële of complexe)
wortel.
