[J.B.J. Fourier], wet waaraan de warmtegeleiding in isotrope stoffen voldoet, zie conductie.
Brengt men twee wanden van een planparallelle plaat op een verschillende temperatuur, dan is bij verwaarlozing van de randeffecten de hoeveelheid energie Q die van de ene wand naar de andere stroomt evenredig met het beschouwde oppervlak S van de wand, de tijd t, het temperatuurverschil ΔT en omgekeerd evenredig met de dikte Δx van de plaat. De evenredigheidsfactor k noemt men de warmtegeleidingscoëfficiënt of de thermische geleidbaarheid van het beschouwde medium. In meer algemene vorm luidt de wet van Fourier voor een willekeurig isotroop medium: q = -k grad T. Uit deze formule volgt dat de warmteflux in een bepaalde richting alleen afhankelijk is van de temperatuurgradiënt in die richting.
