[Gr. elao, drijven, trekken, rekken], v.,
1. veerkracht, spankracht; eigenschap van vaste lichamen om na vormverandering weer tot hun oorspronkelijke gedaante terug te keren ;
2. maatstaf waarmee men aangeeft in welke mate de waarde van een bepaalde economische grootheid reageert op veranderingen in een andere grootheid -
ECONOMIE
De prijselasticiteit geeft b.v. de verhouding weer tussen een relatieve verandering in de verkochte (of gekochte) hoeveelheid en de daaraan voorafgaande relatieve prijsverandering. Deze elasticiteit is één als de prijsverandering van b.v. 1 % resulteert in een gelijke relatieve hoeveelheidsverandering, zij is groter dan één als de hoeveelheidsverandering groter is en zij is kleiner dan één als de hoeveelheidsverandering geringer is.
MECHANICA
Na het wegvallen van vervormende krachten neemt een lichaam ten gevolge van elasticiteit zijn oorspronkelijke vorm weer aan zonder dat er enige verandering in het lichaam is opgetreden, d.i. de elastische vervorming. Als de vervormende krachten een zekere grens, de elasticiteitsgrens, overschrijden, treedt er naast de elastische, omkeerbare vervorming ook een plastische, blijvende vervorming op, de zgn. plastische vervorming (zie rek). In het geval van elastische vervorming neemt een lichaam na het wegvallen van de vervormende krachten, slechts geleidelijk zijn oorspronkelijke vorm weer aan, dit noemt men hysteresis of elastische nawerking. Als op het ogenblik t = 0 (waarop de belasting wegvalt) de uitwijking uit de evenwichtstoestand s0 is, dan vermindert de uitwijking (s) volgens: s = soe_yt De tijd die nodig is om de uitwijking terug te brengen tot een factor 1/e (= 1/2,7 = 0,37) van de oorspronkelijke uitwijking, de relaxatietijd (Τ), is T = l/y; deze relaxatietijd is voor metalen ca. een seconde, voor rubber enkele minuten.
