v./m. (-en), (bouwkunst) gebeeldhouwde ornamentrand met een versiering van eivormige motieven, afgewisseld door puntig gestileerde bladeren.
De eierlijst werd voornamelijk toegepast in de klassieke Griekse en Romeinse bouwkunst en in werken van de (Italiaanse) renaissance. Het ornament is ontstaan door sterke stilering van een reeks dicht naast elkaar in profiel gebeitelde, ongeveer eivormige en met de punt naar beneden gerichte bladeren. Onder de eierlijst werd gewoonlijk een kralen- of parelrand (astragaal) als afsluiting aangebracht.
