André, Frans schilder, tekenaar en etser, *6.7.1884 Boussy-Saint-Antoine, †17.9.1974 Parijs. Dunoyer de Segonzac heeft, ofschoon hij uitging van het sinds Paul Cézanne heersende streven naar vormconcentratie, weinig trekken van leermeesters of tijdgenoten overgenomen.
Aanvankelijk was hij vooral graficus (pentekeningen, droge-naaldetsen), later wijdde hij zich m.n. aan de landschapschilderkunst. Zijn kleuren zijn in het algemeen licht, de contouren zwierig. Zijn aquarellen behoren tot het belangrijkste deel van zijn oeuvre. Ook schilderde hij figuur en stilleven. Van zijn tekenwerk munten de aan de danseres Isadora Duncan opgedragen tekeningen uit (1912-14). Enkele etsen zijn tot reeksen gebundeld, b.v. Douze paysages de l’Île-de-France en Huit illustrations de guerre.
LITT. P. Jamot, Dunoyer de Segonzac (1929); C. Roger-Marx, Dunoyer de Segonzac (1951); B. Dorival, Dunoyer de Segonzac (1956); A. Lioré en P. Cailler, Cat. de l’oeuvre gravé de Dunoyer de Segonzac (1958 vlg.).
