bn. (-er, -st),
1. zodanig dat men een daarachter geplaatst voorwerp erdoor kan zien: gewoon glas is doorzichtig, matglas doorschijnend;
2. met de geest goed te doorzien: een doorzichtig weefsel van leugens; een doorzichtig plan.
Doorzichtig zijn lichamen, die de regelmatige voortplanting van het licht niet belemmeren. Wel zal een lichtbundel, die op een doorzichtig lichaam valt, gebroken en gedeeltelijk teruggekaatst worden, terwijl binnen het lichaam absorptie van het licht kan plaatsvinden. Zie doorschijnend.
