(drukte door, heeft doorgedrukt),
1. voortgaan met drukken; (overg.) bijdrukken, meer exemplaren drukken;
2. drukkend door iets heen brengen, m.n. door een zeef enz.; (fig.) door moeite gedaan weten te krijgen dat iets erdoor komt, met doorzetten tot stand weten te brengen;
3. zodanig bedrukken dat de kleur tot aan de andere zijde doordringt; met subjectsverwisseling: het papier drukt door, de letters vertonen zich ook aan de keerzijde; een vlek die doordrukt, die ook op wat eronder ligt een vlek maakt;
4. door drukken breken, beschadigen: het gewicht daarvan heeft de plank doorgedrukt.
