(ook: Verdrag van Delft), vredesverdrag op 3.7.1428 gesloten tussen Jacoba van Beieren en Filips de Goede van Bourgondië. Jacoba behield de titel van gravin van Holland, Zeeland en Henegouwen; zij erkende Filips als erfgenaam in geval van kinderloos overlijden en als ruwaard (bestuurder) over die gewesten totdat zij opnieuw zou huwen.
Indien zij echter zou trouwen zonder goedvinden van Filips, van haar moeder en van de Staten van haar graafschappen, zouden haar onderdanen slechts aan Filips als ruwaard en erfgenaam gehoorzaamheid verschuldigd zijn.
