adellijk geslacht uit Champagne, dat in het begin van de 13e eeuw de titel van constabel bezat aan het grafelijke hof. Het geslacht maakte vooral carrière in het graafschap Vlaanderen ingevolge het huwelijk in 1223 van Willem van Dampierre met Margareta van Konstantinopel, die in 1244 gravin van Vlaanderen werd en het Dampierregeslacht aldaar de grafelijke titel bezorgde: hun oudste zoon Willem overleed reeds in 1251, zodat daardoor de tweede zoon, Gwijde van Dampierre, graaf van Vlaanderen werd (1278-1305).
Deze laatste had in 1263 Namen gekocht. Zijn mannelijke nakomelingschap stierf in Vlaanderen uit met Lodewijk van Male in 1384; de afstammelingen van Gwijdes tweede huwelijk regeerden over Namen tot 1421 (Jan nl).
Litt. T.Luykx, Het grafelijk geslacht Dampierre (1952).
