[Gr. kruptos, verborgen], v./m. (-en), grafkapel in de catacomben, later in romaanse kerken een door zuilen gedragen ruimte onder koor en absis.
In Nederland bestaan crypten o.a. in de SintPieterskerk te Utrecht, de Sint-Servaas te Maastricht en in de Sint-Lebuïnuskerk te Deventer. In België treft mei grote crypten aan te Leuven (SintPieter) en Fosses, verder in de kerken te Anderlecht, Gent (Sint-Bavo), Hoei, Lobbes, Nijvel en Ronse (Sint-Hermes). Ook in de BRD, Engeland, Frankrijk en Italië vindt men talrijke crypten. Zij verdwenen sedert de 11e—12e eeuw onder invloed van Cluny en de gotiek. confessio.
