[Lat.], o. (-en),
1. gedeelte dat ontbreekt om iets volledig te maken; (van een hoek) het aantal graden dat aan die hoek moet worden toegevoegd om er een rechte hoek van te maken;
2. stof die in serums voorkomt, alexine. Complement is de samenvattende benaming voor een negental factoren (eiwitten), aanwezig in vers serum, die nodig zijn omantistoffen met hemolytische of bacteriolytische werking te activeren, maar die zelf niet actief zijn. Aangezien het hier verschillende componenten betreft, kan men beter van het complementsysteem spreken. De factoren worden aangeduid met Cl, C2 enz. Het complement is thermolabiel: wordt het serum gedurende 30 min verhit bij 56 °C of lang bewaard bij een temperatuur boven 0 °C, dan gaat de werking ervan verloren (‘inactiveren’). complementbindingsreactie.
Het complementsysteem speelt tevens een belangrijke rol bij het ontstaan van de ontstekingsreactie die bij antigeen-antistofreacties in het lichaam optreedt. Bij de activatie van de componenten C2, C3, en C5 komen stoffen, eiwitfragmenten, vrij, die aanleiding zijn tot vaatverwijding en een verhoogde doorlatendheid van de vaatwanden, wat karakteristieke verschijnselen zijn bij een ontsteking. Tevens ontstaan bij C3en C5-activatie stoffen die witte bloedcellen aantrekken naar het gebied van de ontstekingsreactie (chemotaxis).
