v./m. (-gen),
1. vlag waarmee de standplaats van de commandant van grotere eenheden van het leger te velde wordt aangeduid;
2. vlag van de bevelvoerende officier van een scheepsmacht op diens schip.
De commandovlag is bij de Ned. marine een kenteken van bevelvoering, verbonden aan bepaalde rangen (van vlagofficieren). Commandovlaggen zijn vierkante vlaggen in de kleuren van de Ned. vlag, met in de rode baan aan de broekingszijde soortgelijke onderscheidingstekenen van wit doek als die, welke in zilver zijn aangebracht op de schouderbedekkingen van de betrokken vlagofficieren. Commandovlaggen worden uitsluitend gevoerd aan boord van oorlogsschepen (aan de top van de voormast); zij waaien dag en nacht.
De Belg. zeemacht kent als commandovlag een vierkante Belg. vlag met in de zwarte band één (commodore), twee (divisie-admiraal) of drie (viceadmiraal) gouden sterren.
In de meeste gevallen gaat de commandovlag in rang boven eventueel gehesen onderscheidingsvlaggen van aan boord ingescheepte staatshoofden e.d.
