[Fr., Lat. centesimus, honderdste], m.,
1. (-s) munt ter waarde van een honderdste deel van de Belg., Franse, Monegaskische en Zwitserse frank;
2. (g. mv.), de waarde van een centime.
De centime werd in 1793, na de invoering van het decimale stelsel, in Frankrijk het honderdste deel van de frank. In België werd hij na de afscheiding van Nederland in 1830 opnieuw ingevoerd in navolging van het Franse monetaire stelsel. De eerste centimestukken werden in 1832 geslagen (koperen munten); tevens werden toen 2-, 5- en 10-centimestukken in koper aangemunt. Vanaf 1861 werden 5-, 10- en 20-centimestukken in kopernikkel ingevoerd, in 1866 ook zilveren 50-centimestukken. Het kopernikkel van de 5, 10 en 20 centimes werd aan het begin van de 20e eeuw vervangen door koper (stukken van 5, 10 en 25 centime), terwijl na de Eerste Wereldoorlog de zilveren 50-centimestukken verdwenen. In 1952 werden bronzen munten van 20 en 50 centimes in circulatie gebracht, in 1964 ook een kopernikkel stuk van 25 centimes. De oude munten, die achtereenvolgens de koppen van de vorsten vanaf Leopold I tot en met Albert I hadden gedragen, werden in 1967 definitief ingetrokken.
