[Eng.], v., een methode om in korte tijd met weinig hulpmiddelen een aantal originele gedachten te verzamelen omtrent de oplossing van een bepaald probleem.
In 1937 werd door A.F. Osborn het systeem van ‘Creative thinking’ of ‘brainstorming’ ontwikkeld. Hij legde daarbij een omschreven probleem voor aan een groep mensen, liet ze ieder idee dat de oplossing van het vraagstuk zou kunnen vormen onbevangen uiten en verbood iedere kritiek op deze denkbeelden. Dit leidde ertoe dat elk idee, zelfs al leek het totaal onbruikbaar, door de anderen positief werd ontvangen en, indien mogelijk, verder ontwikkeld.
LITT. E.K. von Fange, Professional creativity (1959).
