(blies, heeft geblazen),
1. met meer kracht dan gewoonlijk door mond of neus uitademen: blazen en puffen van de warmte; (spr.) beter hard geblazen dan de mond gebrand, voorzichtigheid kan nooit schaden; in de beurs diep in de zak tasten, veel geven of betalen;
2. (van dieren) geluid geven door blazen: katten blazen als zij kwaad zijn; ook wel van mensen gezegd; van walvissen: een damp- of waterstraal door de neusgaten naar buiten stuwen;
3. met kracht waaien: de wind blies hevig;
4. door blazen een instrument bespelen: hij blaast mooi, (op enig instrument); op de trompet, de fluit blazen; (zegsw.) van toeten noch blazen weten, nergens vanaf weten, geheel onkundig zijn; op een blaasinstrument ten gehore brengen: een deuntje blazen; door blazen het sein geven tot: de aftocht blazen, (fig.) heengaan;
5. (gemeenz.) winden laten;
6. verplaatsen of verwijderen door blazen: stof van de tafel blazen; iemand rook in het gezicht blazen; (oneig.) iemand iets in het oor blazen, hem iets influisteren; hij kan geen veer van zijn lippen blazen, heeft volstrekt geen kracht meer, betekent niets meer; het is geblazen, verdwenen; iemand een damschijf blazen, wegnemen, omdat de ander niet geslagen heeft;
7. schieten;
8. door blazen vervaardigen: flessen blazen; bellen blazen;
9. het oxidatief behandelen van produkten als asfaltbitumen en paraffine door middel van lucht of zuurstof bij verhoogde temperatuur .
Het blazen op paraffine werd alleen toegepast in oorlogstijd voor de bereiding van vetzuren (zeep);
op asfaltbitumen wordt het nog steeds toegepast voor de verbetering van de kwaliteit van voor de wegenbouw gebruikt bitumen. De reactie is exotherm; na het starten van de reactie moet er dus gekoeld worden terwijl voorzichtigheid geboden is, opdat de afgewerkte gassen (stikstof, oliedampen, stoom) niet nog zoveel zuurstof bevatten dat spontane ontbranding plaatsvindt; de luchttoevoer wordt daarom geminimaliseerd. Katalysatoren zijn ferrioxide en forforzuur.
