Duits rechtsgeleerde, *4.6.1841 Frankfort aan de Main, ♱7.4.1920 Freiburg. Hij was hoogleraar te Bazel, Freiburg en Straatsburg, en van 1873-1913 te Leipzig.
Na een loopbaan in de rechtsgeschiedenis te zijn begonnen, werd hij later een van de leiders van de school van het klassieke strafrecht.Hij stelde als rechtvaardigingsgrond voor de straf de overtreding van de door de staat gestelde normen. Hij zag de misdaad in de eerste plaats als een vorm van ongehoorzaamheid tegenover de staat, in zijn hoedanigheid als normenstellende macht. Werken: Die Normen und ihre Übertretung (4 dln. 1872, 2e dr. 1920), Handbuch des deutschen Strafrechts I (1885), Die Schuld im deutschen Strafrecht (1919).
LITT. A.Kaufmann, Lebendiges und Totes in Bindings Normentheorie (1954).
