v./m. (-n), persoon die belang bij iets heeft: het contract moet door ieder van de belanghebbenden getekend worden; (in belastingzaken) de belastingplichtige, in tegenstelling tot de fiscus. De term belanghebbende is vooral van betekenis in het administratief of bestuursrecht, omdat in vele wetsartikelen de mogelijkheid om tegen een beschikking in beroep te komen is toegekend aan ‘belanghebbenden’.
Zelfs kan men stellen, dat ook in die gevallen, waarin de wet niet uitdrukkelijk aangeeft wie beroep kan instellen, dat recht van beroep alleen toekomt aan belanghebbenden. De vraag, wie als belanghebbende in de zin van de wet kan worden aangemerkt, kan moeilijk precies beantwoord worden. Veelal is wel het hebben van een eigen persoonlijk belang voor het beroep noodzakelijk.
