Duits beeldhouwer, graficus en toneelschrijver, *2.1.1870 Wedel (Holstein), †24.10.1938 Rostock. Barlach kreeg een opleiding aan de kunstnijverheidsschool te Hamburg en in 1891 aan de academie in Dresden.
Kort daarop bezocht hij Parijs. In de door de Russische boeren gesneden beeldjes (reis naar Rusland, 1906) en in de middeleeuwse Duitse houtsculptuur vond hij de inspiratiebronnen voor zijn vormgeving.Hij zocht op sterk expressionistische wijze in zijn houtsneden en in zijn in hout gekapte en bronzen beelden naar een samengaan van dramatische expressie en kubistische uitdrukkingsvorm. In de korte periode van het expressionisme op het toneel was Barlach als toneelschrijver van grote betekenis. Beeldhouwwerk o.a.: Sorgende Frau (1909), Panischer Schrecken (1912), Der Flüchtling (1920), Der Rächer (1923), Der Tod (1925), Das Wiedersehen (1926), Ehrenmal in de dom van Güstrow (1927) en van Maagdenburg (1931). Houtsneden, o.a. in de uitgaven van zijn drama’s, bij Goethes Walpurgisnacht; gebundeld door F. Schult, Das graphische Werk (3 dln. 1958 vlg.). Drama’s: Der tote Tag (1912), Der arme Vetter (1918), Die Wandlungen Gottes (1921), Die Sündflut (1924); autobiografie: Ein selbsterzähltes Leben (1948). Uitgave: Das dichterische Werk (3 dln. 1956-59).
LITT. P. Schurek, Begegnungen mit Barlach (1954); F. Dross, E. Barlach, Leben und Werk in seinen Briefen (1952); W. Stubbe, E.
Barlach (1959); M. Gosebruch, Zugang zu E. Barlach (1961); P. Schurek, Barlach (1961); H. Franck, E. Barlach (1962); H.
Gross, Zur Seinserfahrung bei E. Barlach (1967); C.D. Carls, E. Barlach (1969).
