iconoclasme

betekenis & definitie

betekenis
beeldenstorm

uitspraak
[ie-ko-no-klas-muh]

citaat
"Ze hebben minder doctrinaire aanpassingen gedaan dan de Grieks-orthodoxe en westerse kerken: voor de oosterse christenen zijn het iconoclasme, (...) de conciliaire beweging, de Reformatie, de Verlichting en het evangelisme evenzoveel stappen waarmee de Grieken en de westerse christenen zich verder verwijderden van het oerchristendom."
Bron: Post-atheïst | Afstervend christendom (Jona Lendering, Sargasso, 18 november 2013)

woordfeit
Iconoclasme is een afleiding van iconoclast 'beeldenstormer', een woord dat gebaseerd is op de Griekse woorden eikon 'icoon, afbeelding, gelijkenis' en klastès 'breker'.
In de achtste en de negende eeuw bestond er een beweging in de Byzantijnse kerk die zich tegen de verering van iconen keerde. De aanhangers ervan werden iconoclasten genoemd. Later werd iconoclasme ook op andere beeldenstormen toegepast. Iconoclast heeft ook de figuurlijke betekenissen 'kunstvernieler' en 'iemand die heilige huisjes omverschopt'.