[Eng.], o., informatiesysteem, waarmee informatie uit een computer via de telefoon op het scherm van een (aangepast) televisietoestel zichtbaar kan worden gemaakt.
© De gebruiker van viewdata brengt de verbinding met de viewdatacomputer tot stand met zijn telefoon; het antwoord verschijnt op het scherm van zijn televisietoestel, dat daartoe echter wel voorzien moet zijn van een speciaal apparaat dat de koppeling verzorgt tussen telefoon en televisie, de zgn. modem (die door de PTT geleverd wordt) en van een zgn. decoder, een schakeling die de telefoonsignalen omzet in televisiesignalen (dit apparaat hoort bij het televisietoestel en wordt dus door de televisiefabrikant geleverd). Met behulp van een toetsenbordje kan de viewdatagebruiker de gewenste informatie pagina-gewijs opvragen uit het computerbestand. Daartoe is deze informatie geordend in een zgn. boomstructuur. Te beginnen met de index (de stam van de boom) kan een subindex opgezocht worden (de tak). Daarvandaan zoekt men de gedetailleerde informatie (het blad). Het zoeken van de informatie gebeurt dus door middel van een communicatie met de computer; het is een tweerichtingsverkeer.
Dit in tegenstelling tot het zoeken van informatie bij → Teletekst, waarbij slechts sprake is van éénrichtingsverkeer. Een ander belangrijk verschil met Teletekst is dat de hoeveelheid informatie in het viewdata-systeem in principe onbeperkt is. Van de zijde van het bedrijfsleven bestaat de behoefte de eigen computer via een zgn. gateway te koppelen aan de viewdata-computer. Dit zou het nut van viewdata aanmerkelijk verhogen.
Viewdata is een Eng. uitvinding. Sam Fedida heeft het systeem in samenwerking met de British Post Office en British Broadcasting ontwikkeld, terwijl de elektronika ervoor afkomstig is van General Electric Co. Het Ned. viewdatasysteem, dat een monopolie is van de PTT, is → Viditel genoemd,
