v., (ook: hepatitis B), leverontsteking die o.a. via bloed en bloedprodukten van mens op mens wordt overgebracht.
© Zeer kleine hoeveelheden bloed kunnen de infectie reeds overbrengen. Deze overdracht kan plaatsvinden door een verwonding met een besmette naald, maar kan ook ongemerkt gaan, b.v. bij gebruik van eikaars tandenborstel of scheermesje, bij tatoeage of bij de geboorte. Ook kan de infectie via geslachtsverkeer worden overgebracht, m.n. bij homoseksueel contact. De wijze waarop dat gebeurt, is niet met zekerheid bekend. Het virus is aangetoond in speeksel en sperma. Waarschijnlijk speelt de wijze van seksueel contact een belangrijke rol. Bij anaal contact kunnen kleine verwondingen optreden, waardoor het virus het lichaam kan binnendringen. Serumhepatitis is geen onschuldige ziekte; 1 % van de gevallen heeft een dodelijke afloop en 10 % van de patiënten ontwikkelt een chronische hepatitis en wordt drager. De laatste jaren is duidelijk geworden dat de infectie in de meeste gevallen subklinisch verloopt. De verschijnselen worden dan ook vaak als een griep aangeduid. Ook na een dergelijke infectie kan men drager worden. Het aantal meldingen van hepatitis-B-infectie in Nederland en België stijgt. Mogelijk speelt de toename van het aantal (anonieme) homoseksuele contacten in seksbars en sauna’s daarbij et n rol. Sinds enkele jaren bestaat er een vaccin tegen serumhepatitis. Door de epidemiologische overeenkomst met AIDS en de bereidingswijze vin dit vaccin uit viruseiwitten van o.a. homoseksuele dragers is het vaccin enigszins in diskrediet geraakt. Er is echter geen enkel geval bekend van MDS dat met het vaccin in verband kan worden gebracht. Het vaccin is zeer veilig en wordt dat ook o.a. aanbevolen voor vaste (ook heteroseksuele) partners van patiënten die serumhepatitis doormaken of chronisch drager zijn.
