Spaans schrijver, *3.2.1902 Alcolea de Cinca (Huesca). Sender studeerde geesteswetenschappen te Zaragoza en Madrid.
Zijn eerste roman Irnán (1930) is een verslag van de Marokkaanse veldtocht van 1922-23. Sindsdien wijdde hij zich geheel aan litteraire en journalistieke bezigheden. Hij was medewerker aan socialistische tijdschriften en redacteur van de krant Sol te Madrid. In 1933 maakte hij reizen naar Parijs, Berlijn, Wenen en Moskou. Zijn indrukken hierover publiceerde hij in Cartas de Moscü (1934). Aanvankelijk streed hij als republikein mee in de Spaanse Burgeroorlog, maar in 1938 vluchtte hij naar Mexico en in 1942 naar de VS.
In 1947 werd hij hoogleraar in de Spaanse litteratuur aan de universiteit van Albuquerque (New Mexico). In 1976 keerde hij naar Spanje terug. Sender publiceerde toneelstukken, litteraire studies en vooral reportage-achtige romans. Sommige verhalenbundels werden in het Engels uitgegeven. De voornaamste thema’s in zijn werk zijn de nieuwe milieus die hij tijdens zijn ballingschap leerde kennen; de Spaanse Burgeroorlog en zijn consequenties; heimwee naar zijn jeugd. Werken: La noche de las den cabezas (1934), Proverbio de la muerte (1939), El lugar de un hombre (1939), El rey y la reina (1947), Le diantre (1958), Before noon (1959), Requiem por un campesino espahol (1961), Unamuno, Valle-Inddny Santayana (1961), En la vida de Ignacio Morel (1969), Noctorno de los 14 (1971), El fugitivo (1972), Las tres sorores (1974), Novelas ejemplares de dbola (1975).
LiTT. J.Rivas, El escritor y su senda (1967); M.C.Penuelas, J.R.Sender (1971).
